Sonbahar ve kış aylarında nevale sofralarında egzersiz yapıp, baharın girişi ile birlikte gün yüzüne çıkıyorlar… Bazen iki, bazen üç ama çoğu zaman sayıları on kişiye kadar yükselebiliyor… İcra eylem biçimleri bölgesine göre değişiyor… Bazı yerlerdeoturarak übek çalışması, bazı yerlerde ise ayaküstü dağınıklık arz ediyorlar… Şehir merkezinde, köşe başlarında erkek sınıfı daha faal iken; mesirelik yerlerde ve çocuk oyun parkı çevrelerinde ise bayanlar erkeklere pes dedirttirecek performansta… Üstelik sivilce yaparmış bayanlarda ama kimin umurunda… İlacı var lokmanı hekimi var… Çıtlat babam çıtlat… Ye abam ye… Bahse konu olan şey çekirdek timleri efendim… Güneş kendisini gösterdi ve timlerimiz adresini vereceğim bölgelerde faaliyetlerine başladılar… Tıpkı leylekler gibi… Kışın gittiler baharın ucuyla tekrar tünediler… Erkek günaşık timleri ahlaki erozyonlarını genellikle Atatürk Caddesinde; başta İlçe Tarım Müdürlüğü duvarı, Ormancı Ahmet Emminin Bahçe duvarı olmak üzere daha bir çok noktada,  Milli Egemenlik Caddesi ve Muallimhane Cami duvarına çömelmiş vaziyette icra ediyorlar… Bayan günaşık timleri ise; Belediye binasının etrafında çömebildikleri her yerde varlar… Abamda sivilce çıkmış ne yazar… Ağız çevresine yapışmış çekirdek kalıntıları da umurunda değil, saygısızlığının aksesuarı zannediyor onları… Gece biriktirdiğiniz yağları uykunuzda katmerleştirip, günaşık katkılı basenlerinize ilaveler koyarken sabahın seherinde elinde süpürgeyle arkanızda bıraktığınız curufu temizleyecek asgari ücretli köleler var nasıl olsa… Çıtlat bizim oğlan çıtlat… At bizim gız at… Hele ki kent mobilyaları da kondu… Meydan bol artık…  Alan genişledi… Atın koçlar atın… Babanızın uşakları var sanki… Gençlerin su götürür yanları var desek bile günaşık timlerinin anne olmuşlarına hiç aklım ermiyor… Bir bayan bunu nasıl yapabilir aklım ermiyor doğrusu… Dün turladığım Kuğulu’da bütün masların altı yoğun günaşık yeme faaliyetlerine maruz kalmış tuzlu ve tuzsuz çekirdek çöplükleri şeklindeydi… Üstelikte anneler ve babalar timin öncü kuvvetleri… Bir avucunda günaşık diğer el patoza sap atıyor sanki… Kimi kabuğunu kibarlığından eliyle çıkarıp nazikçe yere atıyor… Kimide dudak kaslarının itici gücüyle bazen sağa, bazen sola, bazen de bacak arasından masanın altına tükürüyor… Hâsılı; Okullarımız ve diğer sosyal örgütlerimizin konu üzerine uyarıcı projeler üretip projelerini yaz boyu devam ettirmeleri faydalı olur diye düşünüyorum… Öğrenciler hafta içerisinde birkaç kez timlerin konuşlandıkları bölgelerde birden beliriverse bir çiçekle, kuruyemiş kabuklarını koyacakları kâğıttan külahlar verseler…  Ve hatta süpürge timleri oluştursa, uyarıcı roller alsalar diyorum…