Merkezi siyasetin damgasını vurduğu yerel seçimin ardından Nesepten gelen nikâh davetine icabet için Osmanlının merkezine yol aldım… ‘Kil ü kal’ den felaha uçuştu aslında…  Bütün bildiklerimi tecrit edip hapsettim 40. Odama ve yaklaşık on gün uzak oldum bu vesile ile malum ahvalden… Pekte iyi oldu… Kasımpaşa’nın bir anlamda sıla-i rahim’e mecbur bırakan izleri… Kulaksız Mezarlığında bir sabi… Hala yadigârı neseplerdi çeken… Birkaç dilim pudralı Kürt böreği… Dili kavuran acılıkta bir koca bardak turşu suyu… Bebek koyuna kadar uzanan Boğaz seyri… Güvercinlerin kanat çırpışları arasından geçip Yeni camide öğlen namazı… Topkapı Sarayında güne sığmayacak ecdat turu, Sultan Ahmet Camiinde ikindi namazı, Ayasofya’da İstanbul akşamı… Gezi Parkı, Taksim, istiklal caddesi, Tünel dibi, balık ekmekle vuslat… İşte tamda bu hasletleri yaşarken döşüme vuran Okmeydanı manzaraları, içimi acıttı… Berkin Elvan resimlerinden, terörist başının pespaye fotoğraflarına, illegal bütün örgütlerin duvarlara yazılı pervasız sloganları… Sibel Yalçın Parkı civarında birden hortlayan bölücü bağırtılar… Karanlıkla birlikte bütün Okmeydanı’nı saran, gözleri yakan, hasletleri yıkan biber gazlı sokak manzaraları… Hiç kimsenin kılı kıpırdamıyor… Normalleşmiş, kabullenilmiş her şey… Birkaç yüz metre ilerde devem eden biber gazlı olaylara aldıran yok… Kahvelerinde sigara, alkol serbest… Denetim yok… Olay haricinde müdahale yok… Devletin yağı, devletin tuzuyla dikleşen, kafa tutan çok… Devlet, millet düşmanlığının böylesine özgürleştirildiği vatan toprakları…  Ne Ağaçlar Altı’nın, ne de Kadınlar Çeşmesi’nin tadı kalmamış… Okmeydanı düşmüş adeta… Adım başı Suriyeli, Somalili, Ortadoğulu, bütün caddeler İranlı seli… İçim yandı… Buruk gezdim seni İstanbul… Yazık etmişsin kendine… Bilmem sana ve vatanıma Sabahın seherinde Eyüp Sultan Camii İmam hatibinin dualarının eşlik eden dillerimizin, Sema’ya açtığımız ellerimizin zerre miktarı faydası olur mu? Olsun inşallah… Rabbim ne devletimize ne vatanımıza ne milletimize zeval vermesin inşallah… Bir genç dostum “Hakkı abi tabiatı yaz, baharı yaz köşende…” dedi seyahat dönüşü…  Amacı seçim sonrası su yüzüne vuran payitaht mahreçli birkaç yerel gerçeği taşımamın önüne geçmekti… ‘Boşver’ der gibiydi… Başardı da doğrusu… Kelamıma “es” verdi ama emin ol durmaz o acı gerçekler içimde dostum… Gün ola harman ola…  Hülasası; Tabiatı yazmadım… Seyahat sonrası tabiatıyla İstanbul’u yazdım… Tabiatım gereği de son paragrafları düşürdüm köşeme…  Özür… GÜNÜN SÖZÜ YAZININ ÖZÜ “Eğer zorbalığa inanırsak insanın Fatiha'sını okumuş ve insanı, bağlı olduğu ne varsa onunla yok etmiş oluruz. Mutlak zor kullanmada çirkinlik ve güzellik, bayağılık ve yücelik utanç vericilik ve şeref, hizmet ve ihanet eşittir, sıfıra eşit.” Ali Şeriati