Emekli bir öğretmen büyüğümle Konya- Seydişehir mesafesi sohbetin son kilometrelerinde yalvarış-yakarış karışımı bir talep heyecanlandırdı beni… Hocama göre Alanya’da bulunan Damlataş mağarasını üç kez içine alacak büyüklükte bir mağara… Normal insan vücudu ölçülerinde milyonlarca yılda oluşan dikit ve sarkıtları içerisinde barındıran, termal turizmine gebe ilçemize devasa getirileri olacak yaradan hediyesi bir mağara… Hiç vakit kaybetmedim… Yerel tabirle ardı basmalı düştüm peşine iç edilen mağaranın… İçinden geçtiğimiz özel teşebbüse ait şantiye görevlilerinin durun ıslıklarına bile aldırmadan… Sonuç tam bir hüsran… Mağaranın varlığından bahseden öğretmen perişan…  Dikit ve sarkıtlara ait parçalar etrafta, mağaranın kolları ise hala görülebilir durumda… Darmadağın… Birkaç ton taş alabilmek için tonlarca dinamit lokumuna yenik düşen koskoca bir tarih ayaklarımızın altında un ufak edilmiş halde… Ağlamaklı bir hal… İçimiz yandı… Acıdı aklım… Öfkelendi dilim… Yuh dedi gözüm… Ve hüsrana uğramış ahval ve öfkeli dillerle şehre dönüş… Peşini bırakmadım elbette… İlçe erkânının tümünün bulunduğu bir ortamda dillendirdim… Ziraat odası başkanı Ramazan Çınar… “Mağaranın bitişiğinde tarlamız vardı… Çocukluğumuz mağaranın içinde geçti aynen öyleydi…” diyerek teyit etti… Çok geçmedi Belediye Başkanı Abdulkadir Çat, Ziraat Odası Başkanı Ramazan Çınar ve Şoförler ve Otomobilciler Odası Başkanı Hasan Ünvar bahse konu alana intikal ettik…  Çocukluğunun geçtiği yerleri gören Başkan Çınar, mağara kalıntılarını ve bir kısmının hala var olduğunu gördüğü mağara kalıntılarını görünce onunda diline vurdu öfkesi… Hülasası; resmi kayıtlarda varlığı bilinen ve defalarca farklı şirket ve kullanıcıların elinde talanına izin veren devlet kurumlarını merak ediyorum… Öz malı tarlasının üzerinde müştemilat yapılmasını bile bir sürü ruhsata tabi tutan devletin yasakçı kurumları bu mağaranın yıkılmasına nasıl göz yumdular? Gerçekleşme aşamasında ki termal tesislerin tamda bitişiğinde bulunan üç Damlataş mağarasını içine alacak olan bu lütfü iç eden gerçek sebep nedir? Ruhsat veren… Mağarayı görüp de içine bomba atan… Bundan haberi olup ta ilgilenmeyen kimlerdir? Tabiat ve kültür varlıklarını koruyan kurum ne için var? Bu mağaradan haberi var mıydı? Kendilerine bilgi verildi mi? Verildiyse ne yaptılar? Göz mü yumdular? Görmediler mi? Ben ki! Bu şehrin çocuğu olarak bu mağaranın varlığından bugünlerde ve geç haberdar olmanın vebali ile suçluluk duygusunu yaşarken; buraya ruhsat veren kurumların duyarlılıklarını hangi sebeple duyarsız kaldıklarını devletin diğer kurumları araştırmalıdır… Nerde mi bu mağara? Ketir Ağıllarında… Bilenleri var… Yaşayanları… Çocukluğunun ayak izi olanları… Üzüleni… Birde yıkılışını, yok oluşunu bileni… Ve bilmezlikten geleni…