Birinci yazımı; “(…) Bunca örgütlü esnafımız birlikte neyi yapabilir? Maksadımız üzüm yemek başkaca bir derdimiz yok… Öyleyse bir şeyler üretmek lazım değil mi? sorusuyla sonlandırmıştım… İlçemizde bulunan 3 bine yakın esnaftan vahşi kapitalizmin Seydişehir ayaklarından zarar görmeyeni, şikâyetçi olmayanı pek azdır… Kaldı ki esnaf Odası Başkanı da bu gerçeği dile getirdi… Şikâyetçi oldu ancak çözüme dair önerileri sunup eyleme dönüştürülmediği sürece, soyut açıklamalar olmaktan öte gitmesi mümkün değildir… AVM’lerin küçük esnafı yuttuğu bir ülke gerçeği ancak bizi ilgilendiren bölümü yaşadığımız şehirdir, kendi esnafımızdır… Bugün ilçemizde bulunan Alışveriş merkezlerinin tüketiciden topladığı yasal nakit para bir gün dahi beklemeden genel merkezlerine aktarılarak tabiri caizse içimiz boşaltılmaktadır… Yöneticileri, muhasebecileri, vergi daireleri, araçları, her türlü ayni ve nakdi gelir ve gider ayarları genel merkezlerinin bulunduğu başka şehirlerde yürütülür… Kaymağını başkaları yer… Bize düşen ise sadece asgari ücret civarında ücretlendirilen çalışanlarıdır… Götürüsü getirisinden kat be kat fazla… Mademki böyle, mademki esnafımız AVM’lerden şikâyetçi, esnaf örgütlerimizin önderliğinde başta esnafımız eylem birlikteliği yaparak küçük istihdam kaynaklarından başka getirisi olmayan AVM’lerden alışveriş yapmasınlar… Esnaf örgütlerimiz; esnaflarımızın tamamının yerel olmayan alışveriş merkezlerinden aksate yapmamasını azami ölçüde sağlayarak açıklamalarını soyut, adet yerini bulsun formatından çıkartıp somut hale dönüştirebilir… 3 bine yakın esnafın bütün bireylerinin birbirinden alışveriş yapması ve istikrarını devam ettirmesi ilçe esnafımızın kurtuluşu anlamına gelir… Ki bu eylem birlikteliği yeni ortaklıkları, yerel AVM’leri de beraberinde getirecektir… Esnaflarımız ve odalarımızın bu manada ortaya koyacakları tavır ülke genelinde dikkat çekecek boyutlara taşınmalı ve alışverişi birbirimizden yapmanın bütün koşulları oluşturulmalıdır… İnanıyorum zaman içerisinde esnaf olmayan tüketicilerde aynı yönde tavır alacaktır… Küçük esnafımız günden güne tükenirken yakınmanın, hükümetin küçük esnafı bitireceğini tekrarlayıp durmanın, AVM’lerden şikâyetçi olup bitişiğindeki esnafı görmezden gelip şikâyetçi olduğu yerden alış veriş yapmanın hiçbir faydası olmayacağı aşikâr… Evet! Bir şeyler yapılması gerekiyorsa; bunu öncelikle günden güne eriyen esnafımız ve onların üyesi bulunduğu odaların yapması gerekmektedir… Çözüm yolları üretmelidirler… Ortaya uygulanabilirliği mümkün böyle bir fikir attım… “hadi canım sende” diyecekler olacaksa da çözüm önerilerini beraberinde getirmeleri halinde haklılıkları kabul edilebilir... İlçe dinamiklerimiz bu fikri gerçekleştirebilecek güçtedir… Son hafta içerisinde yaşanan ve üç cana sebep olan çaresizliklerin başkalarının yaşanmayacağını kimse garanti edemez… Yöneticilerimizi bu anlamda sorumlu ilan ediyorum… Onlar tüketicilerimizi, esnaflarımızı doğru ve zemini sağlam olan projelerle yönlendirebilir… Hâsılı; Bir şeyler yapmak lazım... İlçe esnafı bütün aile bireyleri ile birlikte AVM’lerden alışveriş yerine birbirlerinden alıp satmalıdırlar… 3 bine yakın esnaf kararlı bir tavır sergilerse 10-15 bin kişinin AVM’ler ile ilişiği kesilmiş ve AVM’lerin yerel esnafa zararı asgariye indirilmiş olur… Öyleyse taşın altına elini öncelikle canı yananlar ve yanacaklar sokmalıdır…