“Ne ayan, nede erkândan çağıranlar… Sebebi mucizesi asude birkaç zaman… Sen yeter ki dosta yan, dosta dayan birleştiriyor zaman…” Bu yılın başında “GEL DEDİLER…” başlıklı yazımda dostlarıma ithafen sarf etmiştim bu sözleri… Aynı yılın sonunda oğlumun yemin töreni, böylesi duyguları yaşamama vesile oldu… Baki kalan dostlukların şehir ötesi hazzını tattıran güzel insanlarlaydım… Kırkağaç’ın haki renge bürülü sokaklarından İzmir’e seyrimin 2. gününde telefonun diğer ucunda ki dostum, Hüseyin Dinçer “Hakkı İzmir’de olduğunu duydum… Eğer misafirim olmazsan bütün dostluğumu bitiririm…” restini çekti ve son iki günümü onların yürek besleyen misafirperverlikleri ile geçirdik… İzmir seyri seferinin ardından oğlum Seyit Ali’nin birliğine teslimi ve buruk başlayan geriye dönüş yolculuğu hüzün verici olsa da anne ve babaların benzeri duyguları tatmasını nasip etsin Rabbim... Otomobilin içine ve diyaloglarımıza hâkim, hüzün ve burukluk Denizli’ye kadar devam etti… Zira telefonun ucunda müptezel bir şahsiyetin zulmüne maruz kalmış güzel bir şahsiyetin dost sesi vardı… Gecenin ilerleyen saatine rağmen ‘Nuh dedi, Nebi demedi’ misali “asla gidemezsiniz” dedi ve evine misafir etti maile… Kaldığı sitenin otogarına kadar inerek kızımın engelli arabasını daire girişine kadar götüren dost; Seydişehir Kaymakamı, şimdinin Denizli Vali Yardımcısı sevgili dostum, kardeşim Sayın Kemal İnan’dı… Evinin salonunu dolduran sadece biz değildik… Daha önceki görev yerlerinden kilometrelerce yolu kat ederek ziyaretine gelen baki kalmış güzelliklerin pozitif isimleri, kısa sürede kaynaştığımız samimi yürekliydi onlarda… Geç saatlere kadar geçmişi yâd edip paylaştığımız dost saatlerini yaşatan güzel insan; Denizli Vali Yardımcısı Eski Seydişehir Kaymakamı Kemal İnan, sevgili eşi Sedef Hanım… Birkaç günlük İzmir seyri seferinde kaybolmaya yüz tutmuş baki dostlarımın İzmir adresi, çocukluğumuzdan beri kopmadığımız Radyocu Memet emmimin bakiyesi; kadim dostum, Hüseyin Dinçer, eşi Emine kardeşim, evlatları ve Küçük Hüseyin Dinçer… Ne sizin gibi insanlar nede hasletler var şimdilerde… Azaldıkça azalıyor… Selamlarınızı bütün dostlarınıza iletiyorum… Yitik kavramlar vefanın, dostluğun hatırlatıcısı tevazuunuzu, ahvalinizi; burnundan kıl aldırtmayan, dünyevi telaşın girdaplarında ilahlaştırdıkları geçici heveslerine teslim olmuş ruhu kalmamış diyalog ehillerine sunmak istedim satırlarımda… Hülasası; Tevazuunuza ters bu satırların yüreklerde çoğalması umudu ile birkaç günlük seyri seferde bana ve aileme tattırdığınız duygular için müteşekkirim… “Hadi selam vermeden Seydişehir’den bir geçin de göreyim…” tehdidi ile sevgi ve hürmetlerimi gönderiyorum… Hoşca ve dostça kalın… GÜNÜN SÖZÜ YAZININ ÖZÜ “Arkadaşınızın evinize sık sık gidin, çünkü kullanılmayan yolu çalılar bürür…”R. W. Emerson