Flört dönemi, kahve içmesi, nişan biçmesi ortadaydı her şey… Kimse gönülsüz değildi aslında… Buna rağmen kaçırdılar kızı... Kaçırdılar kaçırmasına da… Ne oğlan evi nede kız evi sahip çıktı kaçırdıkları kıza… Zülüf yanağa dökük… Buruk… Çaresiz... Mırık yıkkın… Orta yerde kaldı çiçeği burnunda taze gelin… Gelelim sadede… Yüksek Öğretim Kurumu, senenin başında Ereğli, Seydişehir ve merkezde birçok fakültenin Necmettin Erbakan Üniversitesi’ne bağlanması kararını almıştı… Almıştı almasına da; Dün ayrışmanın dezavantajları ve avantajları konuşulurken; Bugün onca fakülte, Yüksek okul sumen altı edilmiş dosya durumunda… Öğrenci hangi Üniversiteden mezun olacağı hakkında net bilgi sahibi değil… Öğretim görevlileri belirsizlik kurbanı… Yöneticiler çaresiz… Personel tedirgin… Sinirler gergin… YÖK’ün aldığı karar, aradan aylar geçmesine rağmen, Milli Eğitim Bakanlığı mercilerinde mi? Bakanlar kuruluna ulaştı mı? Belli değil... Akıbet meçhul… YÖK’ün, bahse konu fakülte ve yüksek okulları ayırma kararını aldıktan sonra; “nasıl olsa bizden çıktı...” diyen Selçuk Üniversitesi elini ayağını çekti… Necmettin Erbakan Üniversitesi de resmiyet kazanmayan karara el sürmüyor... Buyurun buradan yakın… Kulağıma gelenlere göre de; bu işi kendilerine yük getireceğini iddia eden bazı çevreler “safra istemiyoruz. Karar ötelensin…” anlayışını hâkim kılmaya çalışıyormuş… Üstelik bu anlayışı dışişleri Bakanımız Sayın Ahmet Davutoğlu’na alenen beyan ederek… Pes doğrusu! Bu belirsizlikten nasibini alan hangi akademisyen verimli olabilir? Hangi yönetici, salim olabilir? Ne olacağına kim karar verebilir? Açacağı yaraları kim tamir edebilir? Madem safra yapacaktı neden Selçuk Üniversitesini bölündü? Madem bölündü akıbetinden neden bihaberiz? İçinde yaşadığım şehrin kabahati ne? Milyonlarca lira harcayarak Fakülte binasını inşa eden Cengiz kardeşlerin suçune? Hâsılı; Madem kızı kaçırdınız kaçırdığınız, kızı gelin edin… Madem kızı kaçırttınız kız sizin kızınız, sahip çıkın…