Yazılarımda; kalıpsal tarifi ile memleket meselelerini kamuoyu ile paylaşıp gidişata olumlu katkıda bulunmayı hedeflerim… ‘Aferin’lere karnımızda burnumuzda hep tok… Rızasına muhtaç olduğum tek makam ‘Rab’ olunca da neticeleri itibari ile abdestimizden şüphemiz yok… Gönül rahat elhamdülillah… Buna rağmen zor iş yerelde köşe yazarlığı…  ‘Hastane Bir İleri İki Geri’ başlıklı köşe yazımda gündeme taşıdığım konularda bunlardan bir tanesiydi… Herkesin malumudur; hastanemiz genel itibari ile sorunlu… Ne hasta memnun, ne doktor, ne çalışan… Dolayısı ile halk nezdinde yerini bulan bir makaleydi… Haliyle olumlu dönüşleri oldu… İl Sağlık Müdürlüğü konuyu takip etmiş ve savunma niteliğinde yazı istemiş ve hastane yetkililerimizde cevabi yazıyı göndermişler…  İl Sağlık Müdür Yardımcısı bendenizi telefonla arayarak cevabi yazıya göre açıklamalarda bulundu ancak kendilerine de izah ettiğim gibi savunma içeriği gerçeklerle alakasızdı ve asla doğru değildi… Mesela; asansör 3 gün değil yaklaşık 10 gün çalışmadı… Mesela; tahliller savunma yazısında belirtildiği gibi 3-4 saatte değil köşe yazımda bahsettiğim gibi 3-4 günde alındı… Mesela; Guatr tahlilleri içinde Ocak ayı adres gösterildi… Müdürlük yetkililerine ilgilerinden dolayı teşekkür ederim ancak bu konu öyle, üzerinde saatlerce çalışılarak hazırlanmış, üst makamlarda aklanma yazısı ile geçiştirilecek konu değil… Zira derdim kimseyi karalamak değil bir soruna merhem olabilecek kişilere ulaşabilmek… Dolayısı ile Hastaneler Birliği ve İl sağlık Müdürlüğü yetkililerinin özellikle laboratuar cihazlarının seçimi ve alımı ile ilgili takipleri rıza makamı ve Kul hakkı için önemlidir… Yazıma köşe yazarlığının zorluğuna dair cümlelerle başlamıştım onunla bitirelim… Evet; Yerelde köşe yazarlığı zor iş zira konuyla ilgili kişilerle yaşadığımız yerin yüzölçümü gereği aynı ortamı paylaşmak, aynı havayı teneffüs etmek zorundasınız…  “Ben yazdım oldu” deme şansınız yok… İnsanlarla ertesi gün yada yazınızın yayınlandığın an itibari ile karşılaşma ihtimali kesin… Dolayısı ile de yanlışı yalanı, yazma hakkınız yok… Omurgalıysanız… Sosyal sorumluluğu olan idealistliği bütün dejenerasyonlara rağmen yaşatmaya çalışan birisiyseniz zaten yazamazsınız… Zor iş zira T Tipi cezaevi yapımı ile ilgili defalarca köşe yazıp gündemde tutarsınız…  Cezaevi üzerine oynanmaya çalışılan oyunları deşifre edersiniz… Bundan dolayı cebelleşirsiniz, ihmalkar muhataplarla kapışıp, kötü polisi oynarsınız, birileri de son günde çıkar “milletvekili ile görüştüm..”, “Müteahhitle görüştüm…” yarın Seydişehir’e gelip ilk kazmayı vuracaklar diyerek fırsattan ganimet umup iyi polisi oynar… İçiniz burkulur susarsınız… Hâsılı; Zülfüyare dokunmadan gazetecilik yapılmaz… Ne payitahta nede gücünü makamından alan güçsüzlere şirin görünme derdinde değiliz… Tek hesap makamı ‘Rab’ deyip; O’na sığınır yazar geçeriz… GÜNÜN SÖZÜ YAZININ ÖZÜ Hesap yapanların dostları yoktur. Sadece hesaplarına uygun tanıdıkları vardır…