Çanakkale Ayağımıza Geldi…

Daha önce kendi imkânlarımız ile birde Belediye’nin imkânları ile destanların yazıldığı Çanakkale’yi görme imkânımız oldu. Rehber nezaretinde ki gezimizde savaş ile ilgili öyle ilginç hatıralar anlatıldı ki insanın kanı donuyor. Ama bu hatıraları pekiştirecek savaştan kalan tüm kalıntıların değeri bilinmemiş hatta hoyratça hovarda gibi çarçur edilmiş… Rehberin söylediklerine göre orada bulunan bir köy bu savaştan kalan kalıntıları satarak 20 yıl boyunca geçimlerini sağlamışlar. Dünyanın en büyük açık hava müzesi potansiyeline sahip olan Çanakkale bu fırsatı böylelikle kaçırmış.. Tabi daha önce Abdülkadir Çat döneminde başlayan daha sonra Mehmet Tutal döneminde de devam eden Seydişehirlileri Çanakkale’ye götürme şeklinde gerçekleşen kültür hizmeti yerinde bir hizmet… Ama tüm Seydişehirlileri götürme imkânı olmadığı için işin adalet boyutu sorgulanmaya açık… İşte bu eksikliği giderecek, oraya gitmeye gerek kalmadan Kültür Bakanlığı destekli ve Belediye koordinatörlüğünde Çanakkale ruhunu yaşayabileceğimiz çok kapsamlı ve nitelikli bir müze geçtiğimiz günlerde Belediye Düğün Salonu’nda açıldı. Çanakkale’de savaşın yaşandığı bölgelerde dahi böyle kapsamlı bir müze görmemiştim. Askerlerin giydikleri giysilerden, ayaklarında ki çarıklara kadar; kullanılan mermilerden, hastanede tedavi için kullanılan ilaçlara kadar o muhteşem Çanakkale Savaşı’nda kullanılan bine yakın objenin sergilendiği müzeyi gezerken yine o ruhu yakaladım. Cengiz Yürükaslan’ın Çanakkale’yi anlatımı ile müze daha anlamlı bir hale gelmiş… Bunun için bu hafta ki köşe yazımı Cuma’ya bırakmadan erkenden yazıyorum. Çünkü bu müze Cumartesi’ye kadar halkımıza açık olacak. Yazım gazetede çıktığı zaman muhtemelen geç kalınmış olacak. Seydişehirli hemşerilerimin bu fırsatı kaçırmadan gidip görmelerini istiyorum. İsabetli bir kültür hizmeti olmuş. Katkılarından dolayı Belediye ve Kültür Müdürlüğünü tebrik ediyorum.